Dünyayı Dünyada Cehenneme Çevirenlerindir Bu Ceza!

                  

Der ki Fuzuli;

"Dünyaya ümit tutmak olmaz; asla ölümü unutmak olmaz."

Evet, umudum karantina günleri, bu yazacaklarım da olsun karantina günlükleri, bence çok şey fark etmeyecek maksat olsun muhabbet.

Tam olarak da bu galiba, unuttuk; muhabbeti, dinlemeyi, doğru sözü, ahlakı. Edep kendine kılık bulmuş; dilinde Allah, kalbinde fenalık olanların nezdinde. Ben ayıp kelimesini bu kadar derinden anlamamıştım, şu yaşıma dek, ayıp susmak değilmiş! Doğru sözü doğru zamanda söyleyememekmiş. Çok idare ettik birbirimizi, dürüst olmaktan korktuk, sosyal medyalardan laflar soktuk, yüz yüze gelince can ciğer, arkadan şeytanın ikinci şubesi olduk. Aldattık, aldandık dedik. Yalan söyledik, kılıflar uydurduk. Mağdur edip, mağduru oynadık. Delilik moda diye ağzımızın ayarını bozduk. Fakat biz hep masum taraftık. 

Uslanmadık; tükendik, tükettik, aslımızı-astarımızı şaşırdık, ar damarımızı çatlattık, kanını zulme akıttık. Az birazdan çok hakkettik mi hak ettik. Hep beraber çıktık mı yoldan çıktık. Kaç zaman önce elini koyup başına düşündün, kendinden bir başkasına kalp ağrısı olup olmadığını, kaç kere düşündün girdiğin günahları, incittiğin insanları. Bu dinsel bir yazı değil, tinsel bir dokunuş varsa bir an düşünmek isteyen bir takım insanlar için. 

Bir ara ölmek istiyorum diye naralar atanlar vardı, hayatından şikayet edenler, ailesinden nefret edenler, çocuklarını terk etmek isteyenler, kocalarını aldatanlar, karılarını dövenler söz konusu ölüm olunca ve dünyayı sarınca, herkes de bir yaşamak tutkusu sezdim. Meğer yaşamak ne güzel şeymiş.

Fakat ölümde hak değil mi? Doğmak kadar, büyümek kadar, yaşamak kadar...

Toprak da biz değil miyiz? Güzel değil midir altı da üstü kadar!

Unutmak böyle olsa gerek... 

Bizden başka canlılarında yaşam hakları vardı en son dünya üzerinde, hepimizin birbirine ihtiyacı vardı yaşamak için. Ormanlar yakılmıştı rant için, hayvanlara tecavüz eden yaratıklar kaldı sokaklarda cezasız, üstelik çocuklara yapılan istismarlar da vardı üstü kapatılan! Acaba cezalandırılıyor muyuz hep beraber? 

Söz konusu ölüm olunca nasıl boşaldı sokaklar? 

Eee boşuna dememişler Allah'ın elinde sopası yok diye!

Hayvanı da, ormanı da, ağacı da, bitkiyi de yaratan değil miydi Yaradan!

Eline kutsal kitabı alan nutuk çekip din üzerinden hepimizi aforoz etmemiş miydi?

Çocuk evlilikler dinen normal değil miydi?

Onlarca kadına şiddet erkeğin görevi gibi resmedilmemiş miydi?

Dünyayı dünyada cehenneme çevirenlerindir bu ceza!

Ahlaksız kadınların, hudut bilmez adamların ve sapıklarındır bu ceza, kandıranların ve dolandıranlarındır bu korku!

Karantina da düşünebilmek, bu sınavdan ana fikri çıkarabilmek olacak asıl mesele.

Umarım.

Sevgiyle ve sağlıcakla kalın.