Kuralsızsın kardeşim, terk etmişsin vicdanını ve uğramayacak
belli ki sana insaniyet. Taşa çevirmişsin yüreğini, kaskatısın. Duvarların
kendine, gergef gibi işlenmişsin çaresizliğine. Karanlığına çekilmişsin ve
girdabına kapılmışsın hırslarının. Gözlerine inen perdenin darağacına asmışsın
tüm güzellikleri, sahte sözcüklerinden akıyor kötülüğün. Söylesene kardeşim
seni bu denli soyutlayan neydi güzelliklerden, kendini sana dışlatan şey neydi
hayatın içinden? Sen kendini hiç mi sevmedin? Sevemiyorsun iyi olduğuna
inandığın hiçbir şeyi. Oturduğun yerden rekabet ettiğin içinde büyüttüğün
nefretindir. Duydum, içinde bana karşı biriktirdiğin öfkelerini! Anlayamadım
ben yoluna taş mı koydum, diken mi ektim, uçurumlardan mı ittim? Sen beni ne
bildin de bu kadar nefret ettin? Bir selama ne çok kin yüklemişsin. Hint kumaşı
olayım derken Hint akrebine dönüşmüşsün, zehrin akıttın da geçmedi mi hırsın?
Zorbalığın başka adı yok kardeşim, belin bir yerde bükülür muhakkak.
Aklanır elbet çamur atıp leke tuttu sandıkların. Dilinde balın arkanda iğnenle
gezersin, üzgünüm fakat sen tehlikelisin. İçimde açtığın yaranın, bana
yaşattığın zulmün yedi cihanda yakana yapışmasını dilerim. Beni acıttığın
yerden yansın ciğerin. Anladım, sen ıslah olmayacak olanlardansın. Mevla’m seni
terk etmiş, geçmiş olsun. Yüzünü göğe dön ve arın, aradığın huzur benim
düştüğüm yerde değil. Acziyetin karşısında ben de eziliyorum, seni anlamaya
çalışmak bile ne denli yük anlatamam. Omzuna yüklediğin dert küfesi kalbinin
ağırlığından, kalbinin ağırlığı biriktirdiğin öfke ve nefretten. Seni bitiren
meyus tavrın nihayeti olacaksa ancak senin için sevinirim.
Seni affettim içimde, fakat bu değil ki karşıma alır bir
çift kelam ederim. Senin mukadderatın ise arkadan kazdığın kuyuların içinde can
çekişmektir. Asılsız iftiralarınla itibarsızlaştırmaya çalıştığın benliğime
kazandırdığın tek şey yüksek sabırdır. Sükutum söyleyecek sözüm olmadığından
değil edebimdendir, edep nedir bir fikrin var mı? Sen benim kavga edeceğim
mertebede bile değildin, aptallık ettin anlayamadın. Tanımadığın insanı düşman
seçmek büyük bir strateji hatasıdır ve sen en büyük hatayı yaptın. Düştüğün
gaflet senin kişiliğindir, seçtiğin karanlık senin kimliğindir, takındığın
sahtelik senin karakterindir. Kendini bu denli küçük düşürme arzunu seyretmek
keyfi düştü bana da. Ah be kardeşim madem düşman belleyecektin beni keşke akıl
belirtisi gösterseydin, keyif alırdım belki bu düşmanlıktan. Kendine denk
birini seçmeliydin. Ben sobanın üstündeki güğüm değilim kaynamam, sabun değilim
köpürmem, ilahi döngüye bıraktım seni ve sen gibi nicelerini.
Tek zaferi parmağındaki yüzük olan vasıfsız bir zihniyete
savaş açmak adaletsiz bir tercih olacaktı, açmadım o savaşı. Beni bu anlamsız mücadelenin
ortasında fütursuzca bırakan karanlık tarafınla tanışmak güzel bir tecrübeydi. Yüzüne
gülümsemesini takan, ağzıma bir parmak bal çalan kimseye sonuna kadar itibar
etmemem gerektiğini öğrettin. Hırs ve öfkenin yakıcılığını bir kez daha canlı
canlı gösterdin. Üstelik sen gibi olmanın ruhu nasıl çürüteceğini gösterdin.
Teşekkür ederim, ben meğer beni ne güzel yetiştirmişim. Senden bahsederken kardeşim dedim çünkü ben
içimde kin ve nefret gibi pis duyguları barındırmam. Çirkinleşmekte vardı,
istesem neler yapabilirdim de durdum izledim, bir şey yapmak istemedim. Senden
bir farkım vardı görünsün istedim. Kendime bir saygım var kendimi hiç kırmak
istedim, kendime saygısızlık etmek istemedim.
Anladım torba değil ağızlar büzemiyoruz. Anladım dünyada
kötülük çok çözemiyoruz. Anladım kıskançlık insanın kendi zindanı
çıkaramıyoruz. Anladım kararan gönlün şifasını bulamıyoruz. Anladım fesatlığın
içinden çıkamıyoruz. Anladım çirkin bakana güzeli anlatamıyoruz. Anladım
sevmeyene saygıyı da öğretemiyoruz. Ağacın kökü neyse meyvesi de o olurmuş,
köklere de inemiyoruz. Anladım hadsize hudut çizemiyoruz. Anladım insanlık darağacında
çekip kurtaramıyoruz. Anladım vicdan hüküm yemiş delil bulamıyoruz. Anladım ar
kalmamış, zamanı geri saramıyoruz. Dünya da böyle bir yer nihayetinde değil mi?
Tüm inanmışlığımızla iyi kalabilmekse mesele işte o benim davamdır.
Sen anlayamazsın kardeşim, ben yalnızca yazarım.
1 Yorumlar
Yine çok güzel bir yazı gelmiş. Kaleminize sağlık. Yeni yazılarınızı bekliyorum.
YanıtlaSil